De bus brengt mij door een groene oase van bananenbomen naar een doodlopend eind, voor mij ligt een steiger die boven het witte strand en het helderblauwe water zweeft. De boot arriveert, ik ben op weg naar Koh Phangan, een van de vakantie eilanden van Thailand, dat niet alleen bekend staat om haar prachtige stranden maar ook om de welbekende Fullmoon party’s. Voordat ik besluit naar Cambodja te gaan is er gekozen om een tussenstop hier te maken. Op Koh Phangan aangekomen word ik verwelkomd door mijn fantastische mede-backpackers, die ik eerder in Bangkok heb ontmoet. Voor het eerst sinds anderehalve maand krijg ik het gevoel op vakantie te zijn, de blauwe lucht, de heldere zee, de geur van zonnebrand en nachtelijke escapades met emmers gevuld met mixdrank (hier bekend als buckets). De welbekende feesten hier op het eiland worden groots aangepakt, en het gaat door tot de vroege uurtjes wanneer de zon vanuit de zee opkomt. Ondanks de geweldige mensen waarmee ik deze week heb mogen doorbrengen had ik het gevoel dat de eilanden te commercieel en te Westers zijn om er voor een lange tijd te verblijven, een week was genoeg. Deze week vloog voorbij en voordat ik het weet zat ik alweer in de bus richting Cambodja.

Een achtien uur durende bustrip bracht mij bij de grens  tussen Thailand en Cambodja, het was voor mij de eerste keer dat ik over land een ander land betrad. Tijdens mijn voorgaande avonturen had ik van mede-backpackers gehoord dat er bij de grens een grote kans op ‘scams’ (oplichting) aanwezig is De company waarbij ik mijn busticket had gekocht, zou voor een andere bus zorgen die ons naar Siem Reap zou brengen. ‘Helaas’ was die bus net vetrokken werd ons verteld, hierdoor kregen wij twee opties aangeboden, waarvan een het wachten op de volgende bus (ongeveer vier uur) is, de andere mogelijkheid is een prive busje nemen die je direct naar Siem Reap brengt voor een extra vijf dollar per persoon. Het was een van de slimmere scams, want ik hoorde van een Fransman dat er helemaal geen andere bus is. Er was dus maar een optie, en dat was de prive bus nemen voor een extra vijf dollar.

Mijn dagen in Siem Reap werden gekenmerkt door het bezoeken van de meer dan duizend jaar oude tempels, met als hoogtepunt Angkor Wat. Angkor Wat is het boegbeeld van Cambodja, en wanneer je deze tempel bezocht hebt, zal elk ander bezoek aan een tempel in het niet zinken. Mijn portie oudheid en tempels heb ik hier de afgelopen dagen meer dan genoeg gehad en toch heb ik niet alle tempels bezocht. Een aantal tempels heb ik bewaard voor volgende maand, wanneer ik terug keer naar Cambodja.

Zoals jullie waarschijnlijk in mijn vorige update gelezen hebben, ontmoette ik in Bagan twee monniken die mij adviseerde een vriend van hen te bezoeken. In Siem Reap besloot ik met de geschreven brief op pad te gaan.Na een lange zoektocht met een tuk-tuk kwam ik aan op de beschreven locatie. Ik raakte aan de praat met deze vriend, eveneens een monnik. Ik spendeerde samen met  ‘Sorn Vaesna’, de monnik, de hele dag in zijn ‘monastry’. Vanwege het geloof mogen monniken geen rondleiding geven aan toeristen, gelukkig maakte Vaesna een uitzondering en kreeg ik een uitgebreide lezing met rondleiding. Hij liet mij een kijkje nemen in het leven als ‘moderne’ monnik, inclusief Facebook en mobieltjes. Hier leerde ik ook zijn kamergenoot kennen, die voor mij de lokale specialiteit op een camping gasstel toverde. Vaesna heeft zijn eigen kamer, maar net als velen monikken stelt hij een extra bed beschikbaar voor jongens van het platteland die willen studeren in de ‘grote stad’ maar weinig geld te besteden hebben.

Aan het einde van de dag had Vaesna een afspraak bij een vrijwillegersorganisatie waar hij een leidende rol heeft, hij nodigde mij uit om een kijkje te nemen. Het zal er gek uitgezien hebben samen met een monnik achter op een taxi-scooter werden de hobbels en gaten in de zanderige wegen getrotseerd. De organisatie waar ik een bezoek aan bracht gaat door het leven onder de naam BFT, Build your Future Today en doet deze naam eer aan. De oprichter van deze organisatie (NGO), Sedtha Long, heeft een heel bewogen verleden achter zich. Als kleine jongen verloor hij grotendeels zijn familie door de communistische visie van Pol Pot (Leider van de Khmer Rouge). Sedtha vertelt mij zijn verhaal hoe hij tot BFT is gekomen en met kippenvel raak ik overtuigd om mijn steentje bij te dragen hier in Siem Reap. Om meer te weten te komen over de geschiedenis van Cambodja en wat BFT doet raad ik ten zeerste aan de video hieronder te bekijken. Ik besluit na een avontuur in Vietnam terug te keren naar deze plek, maar eerst ga ik verder door Cambodja!

http://www.youtube.com/watch?v=vuhvYdfa45E (7:30 min)

http://www.youtube.com/watch?v=aOAEOslEuAA  (50:00 min)